“Zohoo” zei mijn lief aan de telefoon vanaf zijn vakantieadres, nadat hij mijn laatste blog had gelezen. “Dit keer heb je er wel erg veel bij verzonnen.”
Ik kon aan de toon van zijn stem niet zo goed horen wat hij bedoelde. Was dit een goedkeurend zohoo of bedoelde hij een daar-moeten-we-het-eens-over-hebben zohoo? Ik wachtte nog even af.
‘Archeologie, musicals, beeldhouwkunst… ‘
Oh! Bedoelde hij dát!
“Joh, dat is om het een beetje aan te dikken. Ik vond het anders zo’n saai verhaal worden.”
“En de rest: het lijkt wel alsof jij een op seksbeluste vrouw bent en aan niets anders denkt, in jouw verhaal. Je hebt me nooit een slipje gegeven tijdens een concert!”
Hoorde ik nu teleurstelling in zijn stem?
“Klopt, maar ik kon moeilijk opschrijven hoe het écht was gegaan. Op de terugweg, in de trein en zo, weet je nog?” Hij lachte en aan de manier waarop hij lachte, kon ik horen dat hij het zich nog heel levendig kon herinneren.
Maar aan die lach kwam abrupt een eind. Hij schraapte zijn keel en haalde diep adem. “En ik lig maar een beetje stom te slapen in jouw verhaal!” zei hij op verontwaardigde toon.
Aha, dát was het dus! Ik heb een gevoelige snaar geraakt. Mezelf afgeschilderd als een hete sloerie die te dom is om iets van kunst te begrijpen en hem neergezet als suffige intellectueel die geen oog heeft voor de spannende dingen om hem heen. Zou hij gelukkiger zijn geweest als ik het andersom had gedaan?
“Je durft trouwens wel. Je weet dat je klanten dit ook kunnen lezen.”
Daar heeft hij een punt. We kijken allemaal naar films met een overkill aan seks en geweld. We worden allemaal gedreven door ons oerinstinct dat wordt aangestuurd door onze hitsige hormonen. Er bestaan vrijwel geen taboes meer behalve kinderporno. Maar voor onze klanten willen we ons graag voordoen als heiligen. We doen alleen dingen die door de beugel kunnen, aan seks denken we alleen als het echt moet en we hebben wel een privéleven maar dat is privé.
Om het voor de meelezende klant wat lastiger te maken en om mijn lief een plezier te doen en tot zijn recht te laten komen, schrijf ik het verhaal van het Zwanenmeer nog een keer. Dit keer draai ik de rollen om. Welk verhaal is werkelijkheid en welk verhaal is fictie? Dát laat ik graag over aan de fantasie van de lezer!
Weet je niet waar dit over gaat? Hier kun je deel 1 vinden van Avondje cultuur: Het Zwanenmeer.
binnenkort workshop
kort verhaal schrijven
Bel me voor informatie en aanmelding
06- 13 59 30 44
Lotty Rothuizen
Online Copywriter en Columnist
Lotty Rothuizen
Eigenaar van Schrijven en Schrappen, online copywriter, blogger en columnist. Lotty heeft haar vakkennis en creativiteit de afgelopen jaren gebruikt om omzet te maken voor haar opdrachtgevers. Geeft deze waardevolle kennis nu ook door.
Schrijft webteksten en blogs in opdracht. Geeft workshops, inspiratiesessies en persoonlijke schrijfcoaching.
06- 13 59 30 44 | [email protected]
BTW nummer: NL 137187750 B01 | KvK 20169938
Algemene Voorwaarden | rek.nr: NL55ABNA0831823070
Heerlijke verhalen, levendig en leuk geschreven Lotty.
Ik verloor mezelf erin! DIkke kus.
Heidi.
Leuke verhalen, ben erg benieuwd naar de herschreven versie van dit Zwanenmeer!