Het is zaterdagochtend tien uur. Na weken onze agenda’s naast elkaar te hebben gelegd, afspraken afzeggen en opnieuw inplannen, is het gelukt: mijn vriendin Margot en ik gaan shoppen. Niet funshoppen maar jeans kopen. Een onzalige missie voor twee vriendinnen die niet tevreden zijn met hun lijf.
Om tien uur zijn de straten nog leeg en de verkoopsters fris. We worden overal hartelijk binnengehaald door piepjonge verkoopsters in hippe outfits, in winkels waar het geluidsvolume maar één niveau kent. De kleedhokjes ruiken nog niet naar zweet en de kleding ligt nog netjes op stapels.
De enthousiaste verkoopster weet niet waar ze aan begint als ze vraagt of ze ons kan helpen. Ze krijgt het zwaar met ons. We laten haar rennen. We laten haar zoeken. We laten haar nadenken. Steeds als één van ons achter het gordijn te voorschijn komt, kijkt ze verwachtingsvol in de spiegel mee.
‘Te klein.’
‘Te grote zakken.’
‘Zit niet lekker.’
‘Moet je mijn kont zien.’
‘Te kort.’
‘Veel te strak.’
‘Ik krijg hem niet dicht.’
‘Spaans benauwd krijg ik het hier van.’
‘Het zweet breekt me uit.’
‘Ik wil een peuk.’
‘Ik een borrel.’
Terwijl het meisje met klotsende oksels de benen onder haar lijf vandaan rent, lopen wij te mopperen omdat er geen kruk of bankje in de kleedhokken te bekennen is en over de spiegels waarin je nog dikker lijkt. Als ik nog eens goed naar mijn bovenbenen kijk, ren ik de winkel in en ruil mijn skinny om voor een lekker losse boyfriend spijkerbroek. Margot kijkt me aan, haar ogen glijden van mijn gezicht, naar de broek en weer terug. Dan zegt ze streng: ‘Nee Lot, we mogen er echt nog wel een béétje sexy uitzien hoor.’ Als ik naar mijn hobbezakkensilhouet in de spiegel kijk, begrijp ik wat ze bedoelt. Gehoorzaam gooi ik de boyfriend op de grote hoop met afgekeurde broeken.
Nu is het mijn beurt om te oordelen of de zachtroze skinny jeans waar zij zich in heeft geperst nog wel past bij onze leeftijd. Op blote voeten loopt ze te sjorren aan de low waist broekband om hem toch vooral een stukje hoger te hijsen. Als de broek dicht zit, tekent zich een muffin roll onder haar taille af.
‘Die staat heel erg mooi,’ zegt het meisje dat ons zo dapper helpt. Margot werpt een felle blik over haar schouder naar achteren. ‘Vind je?’
Ze draait nog een rondje voor de spiegel en loopt, met denkbeeldige hakken aan, op haar tenen op en neer. ‘Vind je dat echt? Nou écht niet. Nee, ik vind dat dit niet kan. Ik vind dat je voor zo’n broek hartstikke slank moet zijn. Mager.’
Geschrokken kijk ik naar het meisje dat op zijn zachtst gezegd fors gebouwd is en ook een skinny draagt. ‘En dan nóg alleen met mooie hoge hakken. En die draag ik niet meer,’ sist Margot tegen niemand in het bijzonder terwijl ze met een boos gezicht de paskamer weer induikt.
Ik kijk naar het beetje dikkige meisje in haar skinny jeans. Ze heeft er stevige hoge sportschoenen onderaan, die haar korte benen nog korter laten lijken. ‘Vindt u?’ zegt ze bedremmeld.
Ik krijg bijna medelijden als wij als twee best-friends-forever-overgangsbitches de zaak verlaten. Druk pratend over broze nagels, droge huid en stemmingswisselingen, lopen we langs het meisje. Zij heeft nog een lange, lange zaterdag voor de boeg in haar skinny jeans.
Afbeelding: dezelfde middag zag ik de afbeelding in de Volkskrant staan. De tekening is van Peter de Wit.
Ohhhhh Hihihihihihi wat een leuke blog en zooooo herkenbaar ook.;-)))))) x
Beste Lotty, wat een prachtige website. Leuke blog, herkenbaar 🙂 Groeten, Antonia (www.antoniasaman.blogspot.com).
Ein-de-lijk! Weer een LieveLotty blog. En ja, herkenbaar zelfs voor mijn skinnysize 26.. 😉 ..Ik bestel al járen online, 1 type jeans bij dezelfde tent. Alleen de kleur varieert per seizoen. Soms..
‘Te kort.’
‘Veel te strak.’
‘Ik krijg hem niet dicht.’
Daar heb je @LieveLotty weer: http://t.co/R5sIP0lMzF
RT @LieveLotty: Ik word overvallen door medelijden als wij als 2 best-friends-forever-overgangsbitches de zaak verlaten. | blog | http://t.…
Herkenbaar. Mooie blog.
RT @LieveLotty: De enthousiaste verkoopster weet niet waar ze aan begint als ze vraagt of ze ons kan helpen. | blog | http://t.co/ouaz54knbn
Ik zie jullie voor me, overgangsterbitches
RT Via @DeVideovakvrouw
‘Te kort.’
‘Veel te strak.’
‘Ik krijg hem niet dicht.’
Daar heb je @LieveLotty weer: http://t.co/vwLhWyQeXE”
“Best friends forever” http://t.co/6iEUBxYSu3 @LieveLotty is weer in het land!
‘Te kort.’
‘Veel te strak.’
‘Ik krijg hem niet dicht.’
http://t.co/BuVhe6Rs41 via @DeVideovakvrouw
RT @KittyKilian: ‘Een onzalige missie voor twee vriendinnen die niet tevreden zijn met hun lijf.’ http://t.co/axj4loZAjo @lievelotty
RT @LieveLotty: Ik krijg bijna medelijden als wij als twee best-friends-forever-overgangsbitches de zaak verlaten- blog- http://t.co/Xkz2…
Leuk verhaal weer, Lot. Ik heb gelachen. Fijn om weer van je te horen/lezen!
RT @LieveLotty: Ik word overvallen door medelijden als wij als 2 best-friends-forever-overgangsbitches de zaak verlaten. | blog | http://t.…
Rukspijkerbroeken. Ik ga een jurk kopen!
“Margot kijkt me aan, haar ogen glijden van mijn gezicht, naar de broek en weer terug.” ~ http://t.co/XZxBvdgqsv via @LieveLotty