Met twee huishoudens lijken de mogelijkheden soms eindeloos. We lenen dan ook regelmatig van elkaar wat we niet dubbel hebben. Zijn barbecue staat bij mij, mijn beamer bij hem. Mijn leeslamp bij hem, zijn bijzettafel bij mij. Zijn boormachine bij mij, mijn frituurpan bij hem.
Als Lief aankondigt dat hij een 1970 GMC Suburban V8 uit Californië wil importeren, verheug ik me er al op dat we auto’s ruilen. Hij mijn Twingo, ik zijn Sub. Ik zie mezelf al zitten achter het stuur van zo’n grote glimmende Amerikaanse slee met op de drie lederen (!) banken genoeg ruimte om alle kinderen te vervoeren.
‘Het is wel een oldtimer,’ zegt Lief, ‘dus ze moet wel in een garage staan.’ Hij kijkt me vragend aan. Hij koopt een oldtimer maar ik heb een garage. ‘Oké’, zeg ik voorzichtig, ‘waar laat ik mijn schilderspullen dan?’
‘Die mogen bij mij in het rommelhok.’
Een paar dagen later halen we samen mijn garage leeg. Mijn schilderspullen worden niet verbannen naar zijn rommelhok maar krijgen een mooie plaats in zijn voorkamer, bij het drumstel. Eindelijk heb ik mijn eigen atelier. Met verwarming en stromend water. Ik ga prachtige schilderijen maken en verheug me er al op om aan de slag te gaan met olieverf en het eerste doek. Natuurlijk mogen de kinderen zo veel tekenen en schilderen als ze willen. Creativiteit moet je stimuleren.
Lief meet de garage minutieus op en breekt een deel van de muur uit omdat ‘ze’ er anders niet in past. Met ruim vijfenhalve meter lengte en twee meter breedte laat ze hopelijk nog net genoeg ruimte over om er in- en uit te stappen.
Zo zijn de dochters niet gecharmeerd van ‘zo’n lelijke oude rammelende roestbak’ en willen ze alleen in cognito met zonnebrillen op meerijden en ongezien instappen. Als we een uitstapje maken of op vakantie gaan, is Lief de enige die nog een glimlach op zijn gezicht heeft wanneer we voor de zoveelste keer door de ANWB thuis worden gebracht.
Na een paar jaar kunnen we de conclusie trekken dat de garage intensiever wordt gebruikt door de Suburban dan het atelier om te schilderen. Niet alleen omdat ik nog steeds op die kleurrijke creatieve uitspatting zit te wachten. De Suburban gaat gewoon niet meer vooruit of achteruit. Ze is op vijfenveertig jarige leeftijd overleden. Terwijl Lief een traantje wegpinkt, bedenk ik alweer wat ik met mijn garage zal gaan doen. Zal ik er een werkplaats van maken?
Deze column is geschreven in opdracht van Piet Klerkx. Wil jij ook een column die speciaal voor jouw bedrijf wordt geschreven? Er zijn meer (betaalbare) mogelijkheden dan je denkt.
Neem contact op en ik vertel je er alles over.
Download gratis het Piet Klerkx Lounge e-book met 13 herkenbare verhalen.