De eerste keren dat ik bij mijn liefje blijf slapen, heb ik een tandenborstel en mascara in mijn tas zitten. De rest heeft hij vast wel, denk ik. Maar als je eenmaal in andermans badkamer staat, voelt het toch vreemd om zomaar gebruik te maken van shampoo, crème of oogmake-upremover van iemand anders. Zonder te vragen.
Lief barst dan ook in lachen uit als ik uit de dampende badkamer stap met een grote handdoek omgeslagen. Note to self: badjas meenemen. Maar als ik in de spiegel kijk, zie ik twee grote panda-ogen. Niet sexy.
De keren daarna neem ik steeds iets mee om daar achter te laten. Geen wereldschokkende zaken en ze hebben allemaal een tijdelijk karakter om niemand van het gezin op stang te jagen. Een inklapbare reis-haarborstel. Testers nacht- en dagcrème. Mini oogmake-up remover. Mascara.
Lief ziet me zoeken naar een geschikte plek en trekt spontaan een lade open en kiepert de inhoud om in de lade erboven. ‘Zo, deze la is voor jou,’ zegt hij met trots. Ik wil de la dankbaar in gebruik nemen maar de tampons, haarspelden en doosjes oogschaduw die er net met bruut geweld uit zijn gemikt, geven me een onheilspellend gevoel. ‘Dat was allemaal troep,’ zegt Lief, die mij ziet twijfelen.
De volgende keer dat ik kom, liggen mijn spulletjes demonstratief op de wastafel en de lade is weer gevuld met tampons, haarspelden en doosjes oogschaduw. De boodschap is duidelijk. En terecht. Ik koop een klein mandje voor mijn spullen en zet dat weg in het badkamerkastje. Nu ik mijn eigen plekje heb, komen er steeds meer dingen bij. Een echte haarborstel, mijn eigen merk shampoo en crèmespoeling, nagellak, make-up. Als de testers op zijn, koop ik twee potten nachtcrème. Eén voor thuis en één zet ik in mijn mandje bij Lief.
Twee weken later schrik ik me kapot als ik het potje opendraai en meer dan de helft er uit is. Mijn Skin Caviar Luxe Crème. Verdampt. Ik durf niet te vragen wie eraan gezeten heeft, bang om iemand onterecht te beschuldigen. Ik moet dit voorzichtig en subtiel aanpakken om te voorkomen dat ik de valse stiefmoeder word. Als Lief uit de douche stapt, twijfel ik nog of ik hem in vertrouwen zal nemen of dat ik dit beter zelf kan oplossen.
Dan gebeurt het.
Lief, slaat een handdoek om zijn middel, veegt de beslagen spiegel schoon met de zijkant van zijn hand en kijkt naar zijn gezicht. Droge huid, zie ik hem denken. Het badkamerkastje gaat open, hij rommelt in mijn mandje en vindt de pot Skin Caviar Luxe Crème. Hij draait het deksel eraf en twee grote vingers verdwijnen in de pot. Genoeg om zijn grote handen helemaal mee in te smeren en dat doet hij dan ook, voordat zijn gezicht volledig achter zijn grote handen verdwijnt en hij zichzelf royaal insmeert. Hij wrijft nog eens in zijn handen en zet alles weer netjes terug. ‘Lekker spul,’ mompelt hij.
Deze column is geschreven in opdracht van Piet Klerkx. Wil jij ook een column die speciaal voor jouw bedrijf wordt geschreven? Er zijn meer (betaalbare) mogelijkheden dan je denkt.
Neem contact op en ik vertel je er alles over.
Download gratis het Piet Klerkx Lounge e-book met 13 herkenbare verhalen. Zo leuk kan een column voor je bedrijf zijn!