Goede voornemens? Nooit aan gedaan. Ik raak ook altijd een beetje geïrriteerd als mensen erover beginnen en er lachend bij vertellen wat er met de voornemens van het jaar ervoor terecht is gekomen. Niets dus. Ja, zo kan ik het ook! Eerst heel stoer roepen wat je allemaal gaat presteren, de oh’s en ah’s binnenhalen en het er nóóit meer over hebben. Lekker vrijblijvend.
2011: Champix
Nu kan ik (met trots) zeggen dat ik in 2011 iets heb gepresteerd dat ik me al jaren steeds weer voornam om te doen maar wat nooit lukte: ophouden met roken. Een prestatie die heel hoog op mijn lijstje stond maar me niet lukte met wilskracht alleen. Ik vond na 9 pogingen een oplossing: Champix. Ik kreeg het nog niet cadeau want van Champix werd ik depressief, dacht ik te kunnen vliegen, had ik onrustige nachten en levensechte dromen maar… verdween de hunkering naar een sigaret.
2012: stop met klussen
Deze overwinning smaakt naar meer en zo kom ook ík bij goede voornemens terecht. Wat wil ik anders, wat wil ik beter? Eigenlijk had ik dat besluit al genomen tijdens het Reuzensprong-event. Daar vielen kwartjes, gingen luikjes open en leken dromen heel haalbaar.
Ik heb geen klussenbedrijf dus waarom ben ik dan toch ‘klusjes’ aan het doen? Ik ga producten ontwikkelen. Ik ga op avontuur met mijn eigen bedrijf. Ik ga me focussen en specialiseren. Ik ga groeien, groeien en grenzen opzoeken. En wat ben ik blij dat ik inmiddels weet dat ik het niet alleen van wilskracht hoef te hebben. Ook nu heb ik een oplossing gevonden, hopelijk zonder nare bijwerkingen: Laura Babeliowsky ☺
En als ik dan toch bezig ben…
Ongemerkt zijn er een paar (!)kilootjes bijgekomen. Nicotine eruit, eten erin. Dan gaat het snel! Ik dacht dat ze wel vanzelf zouden verdwijnen maar het worden er vanzelf meer. Met het toenemen van mijn gewicht, neemt mijn zelfvertrouwen af. Ik weet bijna zeker dat ik het niet op wilskracht alleen kan doen…voelt iemand zich geroepen?