(En wat dat met mij doet)

De eerste weken moet ik erg wennen en doe ik er uren over voordat ik klaar ben om naar mijn werk te gaan. Naar mijn nieuwe kantoor.

Het liefst had ik mijn hele werkplek van thuis opgepakt om op de nieuwe locatie neer te zetten. Maar ik hou me flink en koop alleen hetzelfde zit-sta bureau.

Ik moet me nu natuurlijk wel normaal aankleden. Geen pyjamabroek, joggingbroek, versleten legging met wandelschoenen maar in nette kleding de deur uit.
Maar als ik mijn laarsjes aantrek kan ik niet de hele dag staand werken. Gympies? Die staan niet bij de rest.

Lunch. Is daar een magnetron om soep op te warmen? Volgens mij niet. Zal ik thuis soep opwarmen en meenemen in een thermosfles? Ja, slim van mij. En die bloemkoolsalade. Niet handig zo’n hele bloemkool. Nu klaarmaken en in een bakje doen.

Wat doet het weer? Buienradar zegt dat er een bui aankomt. Iets later gaan fietsen dan maar.
De soep brandt aan! Niet roeren nu. Oef, waarom heb ik geen trechter, nu giet ik de helft ernaast.
Maar niet bij de laptop in de tas doen, stel dat ‘ie gaat lekken. Waar is die laptoptas ook alweer? Achterin de kledingkast boven?

Laptoptas, gevonden. Leuke tas, jaren niet gebruikt. Laptop, oplader. Niet vergeten straks de muis van de iMac mee te nemen, die trackpad vind ik zo kut, daar kan ik niet mee werken.

Mijn leesbril! Goed dat ik eraan denk.

Suikervrije kauwgom en dropjes. Check.

Onrustig kijk ik om me heen of ik nog meer nodig heb om de dag door te komen. Nog even boven kijken. O ja, zie je wel: de muis.

Buienradar. O kijk, de bui valt toch een uur later. Dan kan ik beter nu weggaan. Ik stop toch voor de zekerheid een wegwerpponcho in mijn fietstas.

Ik kan er ook wel snel een wasje in doen, dan hang ik het eind van de dag wel op. Of zal het dan enorm gekreukeld zijn? Of gaan stinken? Toch maar niet doen.

Dan ga ik gewoon ’s middags. Ja dat is beter.

Hè, ik voel me ineens een stuk rustiger worden. Kan ik ook nog gelijk even thuis poepen. Zo fijn, mijn eigen wc. Misschien moet ik dat pak wc-reinigingsdoekjes meenemen om daar neer te leggen. Goed plan.

Als ik toch hier moet blijven tot een uur of een, kan ik net zo goed thuis lunchen. Scheelt een hoop gedoe. Poeh, ben nu al moe.

Na de lunch is het dan eindelijk zo ver. Stuntelig probeer ik de laptoptas in de fietstas te proppen. Hij steekt er een heel stuk uit. Als het gaat regenen wordt mijn MacBook nat. Vuilniszak er omheen doen voor de zekerheid? Is dat niet stom, ik zie nooit iemand met een laptoptas in een vuilniszak aankomen op kantoor. Maar ik ga dan ook nooit naar kantoor.

Ik kán natuurlijk ook gewoon met de auto gaan. Kost wel parkeergeld maar het is nu nog maar voor een halve dag. Als ik iets eerder terug naar huis ga, valt het best mee. Ja beter.

Ik zet de fiets terug in de garage en zet alle spullen in de auto. Veel beter dit want dan kan ik nog boodschappen doen op de terugweg. Autosleutels, boodschappentas. Zo, ik geloof dat ik alles heb.

Als ik een beetje opschiet, kan ik mooi nog twee uurtjes werken vandaag. Op mijn nieuwe werkplek. Mijn nieuwe kantoor.