De blotebillencamping

door | aug 9, 2015 | Column

Vervolg op Inpakken en wegwezen

Nog voordat de tent goed en wel staat, hebben we onze kleren in een hoek gegooid. Die hebben we deze week niet meer nodig.

Onze keuze voor een blotebillencamping levert altijd weer genoeg gespreksstof op. Op het verjaardagsfeest van oma. Bij de moeders op het schoolplein. Of gewoon in de kroeg.

Succes gegarandeerd!

‘Heerlijk!’ zeg ik quasi nonchalant tegen mijn buurvrouw tijdens de straatbarbecue. ‘We hebben in Frankrijk aan 2 setjes kleding genoeg. Voor de heen-en de terugreis want dáár lopen we de hele week in ons blootje…’ .  Ze doet of ze me niet hoort, vraagt of ik nog een sateetje wil en zegt dat we het hebben getroffen met het weer. Ze stelt zichzelf gerust door te denken dat ze me verkeerd heeft verstaan. (Zo’n leuke meid, dat zal wel niet kloppen…)

Een vriendin die bekend staat om haar open mind heeft snel haar oordeel klaar.

‘Naturistencamping? Bestaat dat dan nog? Dat is toch iets van de NVSH van vroeger?’  Ze heeft er een levendig beeld van voor iemand die er nooit is geweest.

‘Gadver! Mensen die naakt volleyballen. Of erger, jeu de boules. Een beetje in andermans darmkanaal turen als ze een balletje oprapen. Of van die hangtieten die bij badminton tegen het gezicht terug slaan.’

Zij weet dat op een naturistencamping alleen onfrisse types au naturel rondlopen. Ik kijk haar vragend aan.

Au naturel?

‘Pakken shag onder de armen, druipend schaamhaar als ze uit het zwembad komen.’ zegt ze ter verduidelijking.

 

‘Nudisten gaan gewoon overal met hun kont op zitten. Zwabberbuiken, vetschorten en gratenbalen op de fiets naar de bakker. Dan heb ik geen honger meer. Om het milieu te sparen gebruiken ze geen zeep. Hooguit handgemaakte natuurzeep zonder geur en conserveringsmiddelen. Zo’n vies blokje waar de hele familie zich mee wast. Een vaal zeepje waar de lichaamsharen van de vorige gebruiker nog aan plakken. Een verzamelplaats voor bacteriën.’

Haar gezicht staat op standje goor.

‘Doen jullie dan ook alles samen?’

 

Ze ziet mij al onbeschermd op mijn hurken zitten om de onbespoten biologische groenten uit de grond te trekken. Groenten die door mijn Lief in de beek worden gewassen. Dezelfde beek waar kinderen in plassen en waar wij ons wasje in doen…

’s Avonds worden tarotkaarten gelegd en dansen we in een kring om het kampvuur om de goden te danken voor het mooie weer.

De rillingen lopen over haar lijf als ik voor de grap zeg dat er geen groentetuin is maar dat we gewoon naakt door de supermarkt achter een karretje lopen.

‘En dat zwembad,’ vraagt ze nog, ‘daar doen ze natuurlijk ook geen chloortabletten in.’

In de kroeg gooi ik het onderwerp verwachtingsvol na een paar wijntjes op tafel. De alcohol vertroebelt het beeld en maakt de tongen los. Eén van de heren weet het precies te vertellen.

‘Naturistencamping? Cap d’Agde zeker!’ buldert zijn stem door het café. ‘The place to be voor swingers. Een seksdorp. Iedereen doet het met iedereen.’ Hij geeft me een steels klapje op mijn billen en knipoogt naar me. ‘Dat wist ik niet van jou…’ fluistert hij in mijn oor.

De toon is gezet. De naturistencamping is gebombardeerd tot Hedonista. Opgewonden begint iedereen door elkaar te praten.

Je moet oppassen dat je man ’s avonds na het tandenpoetsen niet door de wellustige buurvrouw het verkeerde tentje in wordt gesleurd waar hij haar op het luchtbed vol overgave uit elkaar trekt.

Hier lopen de mannen de hele dag in erecte toestand rond. De dames zijn zonder uitzondering sexy en gewillig. Geschoren, geharste, gelaserde lichamen, ingesmeerd met olie die glanzen in de zon. Begerige blikken die loerend op zoek zijn.

Op het strand leggen de overspeligen hun handdoekjes zo dicht mogelijk bij elkaar zodat de gebruinde lijven één lange hete keten van verderf vormen.

Deze vakantie is vragen om een geslachtsziekte.

 

‘Maar gelukkig zijn er ook schuimparty’s,’ lacht de kenner ’kun je het uitgewisselde lichaamsvocht lekker van je afspoelen voordat je naar de volgende gaat.’

Lief en ik heffen het glas op onze vakantie. Zolang de vooroordelen maar blijven bestaan, blijven de naturistencampings lekker rustig. Wij hebben onze bijdrage in elk geval weer geleverd ;-).

 

 

CURSUS SCHRIJVEN VOOR HET WEB 2016

Lees meer

25 Reacties

  1. @pjanssen
    @pjanssen op 9 augustus 2013 om 19:52

    RT @LieveLotty: Hij geeft me een steels klapje op mijn billen. ‘Dat wist ik niet van jou…’ fluistert hij in mijn oor.
    |blog | http://t.co/…

    Antwoord
  3. Moniek
    Moniek op 10 augustus 2013 om 08:03

    Het is zaterdagochtend.

    Ik moet nog wakker worden.
    Een kop loeisterke koffie staat me geduldig ter zijde.

    ‘ha lekker, een blog van Lotty’.

    Handenwrijvend begin ik te lezen.

    ‘Is alles nog goed gekomen met terugreis, tent en buren’?
    Ik ga snel lezen. In naieve afwachting.

    De verbeelding doet meteen zijn werk.

    Ik ruik de pakjes shag, zie druppeltjes zwembadwater aan de oerwouden hangen, ik hoor het zweterig geschuur van blote billen op een fietszadel en voel in mijn vingers een biozeepje wat veel te vet is om je schoon te wassen.

    *******

    Een heerlijke blog Lotty :))

    De espresso is niet meer nodig. Maar de ontbijtcracker laat ik nog even zitten. 😉

    Groetjes
    Moniek

    Antwoord
    • Lotty
      Lotty op 10 augustus 2013 om 09:57

      Ha Moniek,

      Da’s een goede manier om je zaterdag te beginnen! Maar die espresso zou ik nóóit overslaan… Fijne zaterdag!

      Antwoord
      • Moniek
        Moniek op 10 augustus 2013 om 14:56

        haha…nee, dat voornemen trok ik ook meteen weer in toen ik mijn reply had gepost.

        Fijne zaterdag!

        Antwoord
  18. @Weessies
    @Weessies op 16 augustus 2013 om 09:59

    RT @LieveLotty: @NFM_Amersfoort Naturistencamping? Bestaat dat dan nog? Dat is toch iets van de NVSH van vroeger? | Blog | http://t.co/tUvG…

    Antwoord
  19. @TonyReukers
    @TonyReukers op 19 augustus 2013 om 11:54

    RT @LieveLotty: @NFM_Amersfoort Naturistencamping? Bestaat dat dan nog? Dat is toch iets van de NVSH van vroeger? | Blog | http://t.co/tUvG…

    Antwoord
  23. Gerwin
    Gerwin op 5 november 2013 om 11:02

    Prachtig om te lezen en ik begrijp volkomen deze zin.
    “Zolang de vooroordelen maar blijven bestaan, blijven de naturistencampings lekker rustig”
    Ik heb nog 5,5 jaar in Den Haag gewoond en gewerkt, toen mijn jongste zus net haar rijbewijs in de pocket op bezoek kwam en we naar het strand gingen.
    Die wou niet op het naaktstrand, tot ze het toch wel erg druk vond op Scheveningen, toen heb ik haar maar duidelijk gemaakt dat het op het naturistenstrand veel rustiger was.
    Toen was ze om.
    Ze durfde dus wel met net 1 week het rijbewijs op zak vanuit ons kleine dorpje alleen naar en in Den Haag te rijden maar dat naturisten strand vond ze eng.

    Antwoord

Reactie verzenden

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *